De risicomanagement cyclus van schaliegas
Schaliegas en haar verborgen gevaren
RTL nieuws wist enkele dagen geleden te melden dat op basis van een geheim advies aan het kabinet, de boringen naar schaliegas kunnen starten. De risico’s zijn beperkt en de volksgezondheid komt niet in gevaar. Is dit inderdaad zo? Of bedoelt men wellicht dat we de gevaren op de koop toe nemen?
Protest in Boxtel
De geplande proefboringen in Boxtel hebben tot ferme protesten geleid in Boxtel. Het actiecomité, Zeg nee tegen schaliegas, heeft haar zorgen voor de gevaren voor mens, dier en milieu uitgesproken in het natuurgebied de Vorst en het omringende natuurgebied Kampina. Door een nieuwe techniek (fracking) is het onlangs ‘economisch rendabel’ geworden om schaliegas te winnen. Om meer gas tussen de lagen te produceren wordt er onder hoge druk water en zand in de gas houdende schalielaag gepompt. Aan dit mengsel van water en zand worden chemicaliën toegevoegd. Chemicaliën die onze grondwatervoorziening aantasten. Dit vormt een direct risico voor het drinkwater van 2 miljoen huishoudens.
Noord-Brabant, het nieuwe Groningen?
In Lancaster zijn in 2011 proefboringen gestart naar schaliegas. Deze hebben aardbevingen veroorzaakt met een kracht van 2.3 en 1.4 op de schaal van Richter. We herinneren ons allemaal nog wel de beloften die zijn gemaakt in Groningen: de kans op aardbevingen zou nihil zijn. Gaan we met de boringen naar schaliegas wellicht dezelfde schade aanrichten in Noord-Brabant? Of nog erger?
Risico’s versus kort gewin
Er zit in Nederland voor circa 20 à 30 miljard euro aan schaliegas in de grond. Dit is 5 tot 10 procent van de productie van Slochteren. Wat mij betreft een schijntje als je de risico’s in ogenschouw neemt. De Rabobank is ook niet overtuigd van schaliegas; zij hebben aangegeven geen krediet te verlenen aan bedrijven die betrokken zijn bij de winning van schaliegas. Een zeer duidelijke stellingname.
Risicomanagement in het bedrijfsleven
Voor bedrijven is het maken van een gedegen risicoanalyse essentieel voor de bedrijfsvoering: gevaren dienen helder te worden ingeschat om problemen te minimaliseren en opbrengsten te kunnen maximaliseren. Om een inschatting te maken van de risico’s moet men een neutrale en open houding hebben en dient het volgende proces doorlopen te worden:
- Doelstelling vaststellen
- Risico’s identificeren
- Gevolgen inschatten
- Risico’s beoordelen
- Risico’s beheersen
- Evalueren van risico’s
Wanneer een bedrijf risico’s fout inschat, krijgt zij hiervoor de rekening gepresenteerd. Denk hierbij aan:
- Minder opbrengsten (dan verwacht / gebudgetteerd)
- Schadeclaims van partners en / of derden
- Additionele kosten die men niet inzichtelijk had
Overheid neemt risico’s schaliegas niet serieus
Voor mijn gevoel wordt dit risicomanagementproces door onze overheid niet serieus genomen. Er is namelijk een wereldwijd protest gaande tegen schaliegas. En niet zonder reden. De gevaren worden door de lobby van de gasindustrie verwaarloosbaar genoemd, onderzoekscijfers worden opgedirkt en er wordt verzwegen dat opbrengsten hoogstwaarschijnlijk tegenvallen.
Wanneer onze overheid een bedrijf zou zijn, zou zij niet anders kunnen concluderen dan dat de baten niet opwegen tegen de risico’s. Hoe kan het dat onze overheid nog steeds twijfelt? Volgens mij is het zo klaar als een klontje: schaliegas is niet de oplossing.
