De vierde anti-witwasrichtlijn

Makelaars moeten zich ook houden aan de Wwft. Wat betekende de invoering van de vierde anti-witwasrichtlijn voor hun?

Om witwassen en het financieren van terrorisme te voorkomen, wordt van onder meer banken, verzekeraars én makelaars verwacht dat zij onderzoek verrichten naar hun cliënten en een melding maken van ongebruikelijke transacties. Deze twee kernverplichtingen van de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft) worden bestendigd in de vierde anti-witwasrichtlijn. Door deze richtlijn zijn bedrijven verplicht een risicobeoordeling op te stellen en een compliancefunctie in te richten. Wat betekent dit voor makelaars? Wat is er nodig om de aangescherpte Wwft na te leven?

Chapter 1

De Wwft voor makelaars

Makelaars die bemiddelen bij de aan- en verkoop van onroerende zaken, worden net als onder meer banken, verzekeraars en trustkantoren beschouwd als de zogenaamde poortwachters van het financiële stelsel. 

Op grond van de Wwft wordt van hen verwacht dat zij maatregelen nemen om te voorkomen dat hun dienstverlening wordt misbruikt voor het financieren van terrorisme of het witwassen van geld. Zo zijn makelaars verplicht een cliëntenonderzoek uit te voeren waarbij de identiteit van de cliënt wordt vastgesteld en geverifieerd. Als een cliënt een rechtspersoon is, dan moet de uiteindelijk belanghebbende (UBO) worden vastgesteld. 

Een tweede belangrijke verplichting is het achterhalen of de cliënt (UBO of particulier) een zogenaamde PEP-status heeft. PEP staat voor Politically Exposed Persons oftewel Politiek Prominente Persoon. Het issue wat bij een PEP mogelijk kan spelen is dat een persoon zijn of haar politieke invloed kan gebruiken om voordeel te creëren voor het bedrijf.

Een andere verplichting is het melden van ongebruikelijke transacties. FIU-Nederland is op basis van de Wwft de aangewezen organisatie waar bedrijven dus ongebruikelijke transacties dienen te melden. De FIU-Nederland analyseert deze gegevens om fraude en witwassen te voorkomen en dergelijke praktijken op te sporen.

Chapter 1

Gevolgen van de vierde anti-witwasrichtlijn

Met de implementatie van de vierde Europese anti-witwasrichtlijn (in het Engels: 4th Anti-Money Laundering Directive of 4th AML Directive) in de loop van 2018, is de Wwft aangescherpt. Zo is de risico-gebaseerde benadering die makelaars op hun cliënten moeten toepassen uitgebreid, waarmee instellingen verplicht zijn een beoordeling van de risico’s op witwassen en terrorismefinanciering op te stellen en actueel te houden. Bij een controle kan de toezichthouder vragen om deze risicobeoordeling te verstrekken. 

Bovendien dient een instelling op grond van de risicobeoordeling een beleid te ontwikkelen om de geïdentificeerde risico’s te beperken. Voorbeelden van risico’s zijn cliëntrisico’s, dienst- en productrisico’s en geografische risico’s. 

  • Cliëntrisico’s: In welke branche werkt mijn cliënt? Wat is zijn beroep, hoe groot is zijn vermogen en wat is zijn inkomstenbron? 
  • Dienst- en productrisico’s: Met name diensten die gevoelig zijn voor witwassen, terrorismefinanciering en andere integriteitrisico’s, zoals cryptovaluta of handel in het leveren van bankbiljetten en edelmetalen.
  • Geografische risico’s: Landen en gebieden die onderworpen zijn aan sancties of landen die geïdentificeerd zijn als financiers van terroristische activiteiten.

Ook is er de verplichting een compliance- en auditfunctie in te richten, afhankelijk van de aard en omvang van een instelling. 

Chapter 1

Consequenties voor makelaars

Voor makelaars betekende de vierde richtlijn een aanzienlijke lastenverzwaring. Zij moeten zich goed verdiepen in de aangescherpte wettelijke eisen. Ze zijn niet alleen verplicht om een gedegen cliëntenonderzoek te verrichten en ongebruikelijke transacties te melden, maar moeten ook gedragslijnen, procedures en maatregelen ontwikkelen voor hun organisatie. Zo zijn er minimaal procedures benodigd voor het opstellen en actueel houden van een risicobeoordeling van cliënten en het onderzoeken van de Customer Due Diligence

Customer Due Diligence (CDD) staat voor ‘gepaste zorgvuldigheid’, ook wel bekend als het ‘know your customer’ of ‘ken uw klant’-beginsel. Wie is uw cliënt, wie zijn de eigenaren, kan de klant een risico vormen en waarvoor wordt de zakelijke relatie gebruikt? CDD is gericht op een integere beleidsvoering, waarbij makelaars moeten weten met wie zij zakendoen.

Whitepapers

De laatste best practices in credit, risk en data management.

Dossier Cliëntenonderzoek

Voorkom hoge boetes: Voldoe in 10 stappen snel en efficiënt aan de Wwft

Trends in risicomanagement

Breng kennis samen in een 'Closed Industry User Group'

Gerelateerde blogartikelen

De laatste trends in credit, risk en data management.