Master Data Management
Terug naar overzicht
blog

Nederland verzelfstandigt: de opkomst van de ZZP’er

Het aantal ZZP’ers in Nederland neemt in rap tempo toe. Volgens het CBS is het aantal eenmansbedrijven in tien jaar tijd met ruim 200.000 toegenomen tot zo’n 750.000 nu. Dit betekent dat zo’n één op de tien mensen van de totale werkzame beroepsbevolking zelfstandige is.  Als gevolg van het economisch tij (gedwongen), maar ook door hier heel bewust voor te kiezen (vrijwillig). Het ING Economisch Bureau verwacht dat er tegen 2020 circa één miljoen ZZP’ers zijn.

De ZZP’er is alomtegenwoordig

In alle branches kom je ze tegen: van communicatieadviseur tot kraamhulp, van logopedist tot kraandrijver. Kunnen we überhaupt nog wel zonder deze flexibele krachten? Zijn vaste dienstverbanden nog wel van deze tijd of gaan we met z’n allen ZZP’en?

Flexibel

De ZZP’er is flexibel inzetbaar. Wel zo fijn in deze tijden waarin het erbij lijkt te horen dat je als bedrijf reorganiseert. “Een dag niet gereorganiseerd, is een dag niet geleefd,” lijkt het devies in Nederland. Vast personeel brengt hoge vaste kosten met zich mee. Daarom huren werknemers nu liever flexwerkers in.

Eigen boontjes doppen

De ZZP’er stuurt zijn eigen facturen, houdt zijn eigen boekhouding bij en dopt zijn eigen boontjes als het gaat om het regelen van bijvoorbeeld een arbeidsongeschiktheidsverzekering. Ook moet de ZZP’er zichzelf en zijn diensten verkopen. Er komt zo een grote eigen verantwoordelijkheid bij de persoon zelf te liggen. Niet iedereen zal dit aankunnen. Alleen al daarom zal nooit 100% van de Nederlandse beroepsbevolking ZZP’er zijn.

Nieuwe realiteit?

Al eeuwen geleden maakte de ZZP’er zijn entree; toen ging hij als matroos mee op ontdekkingsreis of op een koopvaardijschip. De afgelopen decennia waren zelfstandigen bijvoorbeeld winkelier, of oefenden zij een vrij beroep uit als kunstenaar of notaris. Sinds het begin van de 21e eeuw is er een ZZP boom gaande. Deze continue aanwas sluit naadloos aan bij de trend dat werknemers op zoek zijn naar meer flexibiliteit en minder snel vast personeel aantrekken. Is dit een blijvende ontwikkeling en is dit de nieuwe realiteit? Of treden we weer massaal in vaste dienst als de economie aantrekt?

Gelijkaardige publicaties