Opstelten pakt faillissementsfraude aan
Minister van Justitie en Veiligheid Ivo Opstelten wil de Faillissementswet op de schop gooien en frauduleuze ondernemers de dans niet meer laten ontspringen. Het gebeurt namelijk op grote schaal dat ondernemers, vlak voordat hun bedrijf definitief de afgrond in tuimelt, beschikbare activa wegsluizen of exorbitante uitgaven doen en daarbij een spoor van ellende achter laten. De maatschappij krijgt de rekening hiervan keurig op zijn bordje gepresenteerd en moet dientengevolge voor de schade opdraaien. De fraudeurs houden opzettelijk geen administratie bij en werpen zodoende een rookgordijn op. Dikwijls staan de destructieve hoofdrolspelers naderhand al gniffelend op de golfbaan te genieten hoe zij de samenleving weer “in het ootje hebben genomen.” Dat moet maar een keer afgelopen zijn, zo blijkt uit het gisteren gepresenteerde wetsvoorstel van Opstelten.
Fraudeurs werpen rookgordijn op om Justitie om de tuin te leiden
Opstelten beoogt met dit wetsvoorstel ‘bewust onbehoorlijk ondernemerschap’ hard aan te pakken. De groei van het aantal faillissementen wordt namelijk voor een belangrijk deel veroorzaakt door fraudeurs die steeds vaker bedrijven opzettelijk laten sneuvelen. Voornamelijk gaat het hierbij om zaken die vlak voor het faillissement zijn weggesluisd om schuldeisers te benadelen. Deze wetenschap van benadeling wordt in het faillissementsrecht met een Latijnse kreet ook wel aangeduid als de ‘Actio Pauliana.’ De gebrekkige administratie doet hierbij de deur dicht voor wat betreft ‘terug rechercheren.’ Politie en Justitie vissen vervolgens achter het net en de kwajongens gaan vrijuit. De slechte economische omstandigheden zorgen voor een toenemend aantal bedrijven die in zwaar weer verkeren. Dit onderstreept de urgentie van het gisteren gelanceerde wetsvoorstel.
Frauduleuze bestuurders riskeren celstraf onder wetsvoorstel
In het kort gezegd houdt het voorstel in dat een onderneming te allen tijde een transparante administratie moet kunnen overleggen. Blijkt deze administratie financieel niet gezond of onmogelijk om te overleggen, dan maakt de verantwoordelijke bestuurder van de onderneming zich schuldig aan een strafbaar feit. Gaat het desbetreffende bedrijf waar de bestuurder met de scepter zwaait vervolgens ook ten onder, dan riskeert de verantwoordelijke persoon voor twee jaar achter slot en grendel te gaan. Blijkt ook nog eens dat hij hoofdzakelijk heeft gehandeld om zichzelf te verrijken in de plaats van in het belang van de onderneming, is een celstraf van vier jaar de veroordeling die hem boven het hoofd hangt.
Ingrijpende maatregelen, maar de enige manier om korte metten te maken met alle schimmigheid die ondernemend Nederland opwerpt om zelf zo goed mogelijk uit een faillissement te komen. De schuldeisers staan echter aan het einde van de rit met lege handen en zijn het kind van de rekening. Tot nog toe kan een verdachte ondernemer namelijk straffeloos de dans ontspringen. Of het voorstel ook zal transformeren in een wet, is nog maar de vraag. Op dit moment buigen de belangenorganisaties, politici en wetenschappers zich hierover. De ervaring leert dat de bal dan nog alle kanten op kan.
