Maak een credit decisioning model om uw kredietrisico te verbeteren
Terug naar overzicht
blog

Maak een credit decisioning model om uw kredietrisico te verbeteren

Vooral kleinere bedrijven lopen tegen dichte deuren aan als ze een lening van de bank willen of als ze bij een leverancier op krediet willen kopen. Ze zouden een te hoog financieel risico vormen. Jammer, want deze houding belemmert de groei van het MKB. Door het optimaliseren van hun credit decisioning processen kunnen kleine en middelgrote ondernemingen aantonen dat ze veel minder risico vormen dan vaak wordt aangenomen. U kunt een credit decisioning model in vier stappen opzetten.

Stap 1. Segmenteer uw klanten op kredietrisico

Alle informatie die een bedrijf over de klant heeft, moet worden ingebouwd in het credit decisioning proces. De eerste stap in het ontwerpen van credit decisioning is dan ook het splitsen van klanten in verschillende segmenten op basis van hun grootte en afname– en het kredietrisico dat daaraan gekoppeld is.

Stap 2. Bepaal de juiste Graydon rating factoren

In deze stap is het niet nodig dat ​​een professionele ratingsanalist het risico en de potentiële winstgevendheid van elke klant diepgravend onderzoekt. Ga voor de quick wins en zoek eenvoudige oplossingen. Als klanten met een goede betalingsgeschiedenis bijvoorbeeld voor een klein bedrag krediet vragen, kan het credit decisioning proces worden vereenvoudigd en versneld. Op een vergelijkbare manier kunnen bedrijven die al lang klant zijn en altijd netjes hebben betaald bijvoorbeeld vooraf worden goedgekeurd voor kredieten tot een bepaald drempelbedrag.

Stap 3. Standaardiseer credit decisioning

In deze stap probeert u zoveel mogelijk te standaardiseren - en daarmee ook te automatiseren. Het uiteindelijke doel is dat elke (nieuwe) klant en elk kredietverzoek door een soort ‘stoplicht’ systeem wordt doorgelicht. Zo kan een eerste controle met behulp van eenvoudige criteria al alarmbellen laten afgaan, bijvoorbeeld als de kredietlimiet is bereikt. In dat geval gaat het stoplicht direct op rood en wordt de aanvraag afgewezen. Als een ‘oranje licht’ rating wordt afgegeven, kan de klant onder de loep worden genomen door een ratingsanalist. Na verloop van tijd, als alle risicoparameters optimaal zijn ingesteld, kan het decisioning model klanten en kredietaanvragen bijvoorbeeld alleen nog indelen in ‘rood’ en ‘groen’ licht, waardoor de werklast van het nader onderzoeken van klanten afneemt.

Stap 4. Verwerking in de klantenportefeuille

De laatste stap is gericht op het inbedden van de voorgaande stappen in de gehele klantenportefeuille. Door het continu monitoren van de credit decisioning criteria en het inbouwen van directe feedback als er mogelijke risico’s ontstaan, kunnen bedrijven ervoor zorgen dat hun gehele klantenportefeuille altijd binnen de vastgestelde risico-rendement zone blijft. De voordelen daarvan zijn:

  • De credit decisioning procedure is voor elk klantsegment geoptimaliseerd.
  • Als er verschillen zijn tussen de geautomatiseerde credit decisioning processen en handmatige checks van ratingsanalisten, wordt dat direct duidelijk.

Enkele belangrijke overwegingen

Het is belangrijk dat elk nieuw decisioning model is verweven met de doelstellingen en toekomstwensen van het bedrijf. Let bij het opstellen van een proces daarom op het volgende:

  • Het afgeschreven kredietbedrag in het vorige boekjaar. Dit helpt bepalen of het huidige proces en de huidige klantenportefeuille een aanvaardbare risico-rendement verhouding opleveren.
  • Zakelijke doelstellingen voor het komende jaar, bijvoorbeeld het verhogen van de winstgevendheid, uitbreiding van het klantenbestand of verlaging van het totale risico.
  • Het risicoprofiel van de verschillende segmenten of bedrijfssectoren door de gehele klantenportefeuille: dit helpt bepalen welke klantgroepen meer of juist minder risico’s met zich meebrengen.

Door het bovenstaande mee te nemen in de overwegingen kunnen bedrijven hun portfolio verdelen en beoordelen hoeveel risico wenselijk of acceptabel is. De volgende stap zou zijn de kredietvoorwaarden en -aanvaarding van klanten in te delen op basis van het relatieve risico. Bijvoorbeeld:

  • Laag risico: deze bedrijven kunnen automatisch een betalingstermijn van 30 dagen krijgen.
  • Gemiddeld risico: credit decisioning voor dit segment kan ook worden geautomatiseerd, met een begrensd orderbedrag dat op factuurbasis mag worden besteed.
  • Hoog risico: een medewerker van de kredietafdeling moet in dit geval onderzoek doen naar de risico’s en moet in samenwerking met sales de juiste strategie bepalen - bijvoorbeeld aandringen op vooruitbetaling of een verdere beperking van de ordergrootte.

Geautomatiseerde beoordelingen

Lees meer over het bepalen van de risicocriteria voor kredietbeoordelingen in dit artikel.

Modern credit management

Lees het handboek voor modern credit management en leer hoe u uw credit management kunt verbeteren.

Gelijkaardige publicaties